Ол көктем оралмайды

Кездескен белесіннен, шықпайсын сен есімнен
Уақыт та жылжып жатыр, аяулы елісінмен
Аялап гулдерінді, бақытты күндерімді
Есіме жия аламын, уздіккен тундерінді

ммм.....
Гулім сезем, сол бір өзен арнасына толалмайды,
Өткен күндер, айлы тундер көңілдерден жоғалмайды.
Бұл жалғанда ешбір ару, дәл өзіндей болалмайды,
Құстар қайтар, әнім қайтар, ол көктем оралмайды.

Кезгенде бұл ақырды, көнілде сұрақ тұрды
Бізбенен жаңбыр өгеш, қосылып жылап тұрды
Еркелеп күлімдеген, жайнаған гүлім деп ем
екеуіміз қоштасарда, саусагын дірілдеген...